Cemal Süreya – Bir Park Konuşkanı Üstüne

Güvercin kuşkusu cırlak güneş
En dar sokağı İstanbul’un
Ve limanı fenikeleştiren
Balkona astığı çamaşır

Örümcek öpüşlü kardeş
Ufak sineması sevginin
Yer ve gök imececisi
Arttıran dışa döndüren

Bir kelebek konsa ağzına
Ürküsü taşıran damla
Şeyin taşıranı her şeyin
Olunç duvarı odada

Mutu yaşayan mutsuzluğaysa
En yakıştıran kadın kendini
Beter bir park konuşkanı
Soruları çubuk gibi