Süleyman Nesip – Dilenci Kız
kış ortasıydı… hava pek soğuktu, yerlerde bir arşını mütecavizdi galiba karlar soğuktu, hatıra geldikçe ellerim sızlar o kış, evet o şita-yı sefalet-averde sokakta dondu sanırdım kanım burudetten; soğuk soğuk ciğerimden geçerdi bad-ı vezan! yolumda her kimi görsem benim gibi nalan olurdu titreyerek serdi-yi tabiatten. bir akşam üstü… bütün donmuş ortaklık, herkes telaş ile müteveccihti kendi […]