Yılmaz Odabaşı – Aynı Göğün Ezgisi

abdülselam,
daha aşksız ve kitapsız
lisede,
ipince,
esmer yürekli bir oğlan

bu yağmur nerden gelir:
sular bulanır
bu çığlık nasıl büyür:
yürek daralır
bu kavga ne de bıçkın:
meydan aranır

aranır abdülselam
bilmez bir oğlan…

diyarbakır’ın göğsünde terli bir akşam
daralan sokaklarda bir yaşamı çaldılar
abdülselam kardeşimi arkasından vurdular

mezarını ziyaretimde söyledikleridir:
‘-koştum kan mevsimine erken sarıldım
bir kanlı geçitte vuruldum kaldım…’