Cemal Süreya – Önceleyin
önceleyin bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda
sonra birden kapılar açılıverdi ardına kadar
sonra yüzün onun ardından gözlerin, dudakların
sonra her şey çıkıp geldi.
bir korkusuzluk aldı yürüdü çevremizde
sen çıkardın utancını duvara astın
ben aldım masanın üstüne kodum kuralları
her şey işte böyle oldu önce