Nazım Hikmet – Zafere Dair

Korkunç ellerinle bastırıp yaranı
dudaklarını kanatarak
dayanılmakta ağrıya.
Şimdi çıplak ve merhametsiz

bir çığlık oldu ümid…
Ve zafer
artık hiçbir şeyi
affetmeyecek kadar
tırnakla sökülüp koparılacaktır…

Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.
Düşman haşin
zalim
ve kurnaz.

Ölüyor çarpışarak insanlarımız
-halbuki nasıl hakketmişlerdi yaşamayı-
ölüyor insanlarımız

-ne kadar çok-
sanki şarkılar ve bayraklarla

bir bayram günü nümayişe çıktılar
öyle genç
ve fütursuz…

Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.
En güzel dünyaları

yaktık ellerimizle
ve gözümüzde kaybettik ağlamayı :
bizi bir parça hazin ve dimdik bırakıp

gözyaşlarımız gittiler
ve bundan dolayı

biz unuttuk bağışlamayı…

Varılacak yere

kan içinde varılacaktır.
Ve zafer
artık hiçbir
şeyi affetmeyecek kadar
tırnakla sökülüp
koparılacaktır…