Ufuk Lüker
  • Ana Sayfa
  • Şiir
  • Öykü
  • Müzik
  • Sinema
  • Yazın
  • Görsel
  • Kişisel
  • Kitaplık
  • Ara
  • Menu Menu

Şunun için etiket arşivi: Özkan Mert

admin

Özkan Mert – Allah ve Tango

in Şiir

I.

Işıklı bir sürgünüm ben
Dünyanın nişangahı evim

Saçlarımı boz! Arala beni aşka
Dişlerimin arasından geçir bir ırmağı

Beyaz güvercinlerle değiştir
Tüm apoletleri

80’lik moruklar çetesi Çin’de
Haydi! Tarihin çöplüğüne

Kırık ayna parçacıkları gibi
Birbirimizden yansıyarak çoğalacağız

Yeryüzünde güneşi ilk gören
Üzümlerden yaptım bu şarabı

Bu şarapla yıkıyorum sözcüklerimi
Tarih beni arıyor

Nehirler ve Tarih beni çözüyorsa
Hazırım! İşte Allah ve Tango

Ay’da marul yetiştiren
İlk göçmen ben olacağım

Çam kokuları göndereceğim Dünya’ya
Mektupla, olmazsa yıldızlarla

KIRIK BİR ÜÇGENDİR HER SÜRGÜN
ÖZGÜRLÜK AĞZINDAKİ SON KONYAK ÇALKANTISI

II.

Işıklı bir sürgünüm ben
Yalnızlık başöğretmenim

Yüreğimi asmışlar
Türkiye ile Dünya arasına

Kim ısıtabilir? Cemselerle çiğnenen
Soğuk vadilerini gençliğimin

Sarı bir arazi yanıyor içimde
Kimselere gösteremiyorum alevlenen yüzümü

Astor Piazzola bir tek tango’yla
Kaldırıyor Denizi havaya

Astor ve ben kuşatmaktayız zamanı
Kim ütülemiş gömleğimizi hüzünlerle? Bilmiyoruz

Şiir belki bir korsandır…
Bir zaman hırsızı kırmızı sakallı

Kalçaların bir kanarya sevgilim
Bir tedhiş yuvası

Kanaryalar fişkırıyor
Öptüğüm her yerinden

Sessizliğe tırmanan bir saksafon avlıyor bizi
Meteorlar yol alıyor aramızda

IŞIKLI BİR SÜRGÜNÜM BEN, KIRIK BİR ÜÇGEN
ÖZGÜRLÜK AĞZIMDAKİ SON KONYAK ÇALKANTISI

admin

Özkan Mert – Yıldızların Nerede Amsterdam

in Şiir

Bir kente, bir insana nasıl başlanır,
takvimlerden düşmekte olan soluk bir pazartesiye,
taraçalarda -gaz tenekelerine yerleştirilmiş-
mor karanfıllere, taş basamaklara…

Yeşil bir su akıyor gecenin içinden.
Asitlenmiş kuleleri ve yorgun parkları kentin
yaralı. Saat kaç olursa olsun.
Umutsuz bir ilişki değildir gökyüzü.

Bir güvercin kadar hafıf kelimelerle konuşalım isterseniz,
kıyasıya mutluluklar dileyelim birbirimize.
Ama sonra herkes, döksün kimliklerini ve sıfatlarını ortaya.
Çünkü hayatı temizleyeceğiz.

Anlatacaklarım hepinizi ilgilendiriyor;
Hiçbiriniz kaçamazsınız söyleyeceklerimden,
ben yanan bir bulut parçası olayım, siz de yıldızlar,
Işıldatın yeryüzünü. Rüzgarları yıkayalım.

Hızla akıyor yaşamım güneşe doğru.
Avrupa’nın en ünlü katedrallerinin önünden geçiyorum.
Duvar yazıları, duvar resimleri, hayatın en çıplak şiiri.
Çırılçıplak bir kentin içinde çırılçıplak yüzler.

Bir bakışta tanırsınız onları;
Toprağından sökülüp atılmış ağaçlar gibi,
cıgaradan düşen bir kül gibidir onlar;
Ama bir bıçak kadar keskindir gözleri.

Bir davulun derisi kadar gergin yaşamımız. Ve
karlar altında kalan bir mücevher kadar soğuk belki kalbin.
Rüzgarlara ve acıya hükümlüsün.
Ama biliyorsun. Acısız ve sevdasız gidilecek bir yol yok.

Saat kaç olursa olsun. Umut vardır.
Dikkat! Hazin bir aşkın başlangıcıdır belki de bugün.
Hazin de olsa bu aşk, karanlıkta da olsa umut, inan bana,
kesindir! Hayatı yıkayacağız.

Kanal boyunca yürüyorum Amsterdam’da.
Dudaklarımda lacivert bir tango.
Akşam mı oluyor? Ben mi yüzüyorum hüzünler
denizinde?
Gece ılık. Ve kalbim kanıyor galiba.

Küçük bir çocuğun oyuncak torbasına doldurulmuş evler.
Kocaman camlı pencereleri merakla bakıyorlar bana.
Bulutları kesen bir terziyim ben.

– Peki ama, yıldızların nerede Amsterdam?

Bir ton yıldızla geleceğim sana gene,
takacağım yıldızları bir bir saçlarına.
Unutma! Sarı tramvayların, lalelerin kenti Amsterdam,
-Sevgilim oldun!

Tanıdık bir yüz elimi sıkıyor;
Kırmızı sakallı, kulağı kesik dostum Van Gogh.
Günaydın! Tablolarını rüzgar ve ateşle boyayan adam,
tanrının ikiz kardeşi, renklerin şeytanı.

Ah! Lacivert bir yağmur yağıyor Paris’e.
Ve lacivert bir tango dudaklarımda.
Sein nehri, hüzünlü kızım benim.
Tül bir perde sermişler toprağa. Paris olmuş.

Mavi bir mektup yazmak istiyorum memleketime.
Mavi bir şiir… Tarçın koksun her kelimesi.
İmbat rüzgarları uçursun a’ları; a’sız bir şiir olsun.
Ama tuzlu serseriliğim benim, eksik olmasın

– Bir kadeh de rakım.

admin

Özkan Mert – Hayatımızdan

in Şiir

Şubat 1969
Kış
Berrak
Güneşli hava.
Bir bardak çayım
Ve güzel düşlerim var
Dünyadan.
Duvar dibinde yanan
Bir kağıt parçası gibi
İçimde sevda.
Nergislerin ve sıcacık ekmeğin
Kokusu geliyor burnuma.
Param yokmuş
Açmışım
Yalnızmışım
Vız geliyor.
Nice nice dostlukları
Nice nice iyi, kötü günleri

Burjuva şairlerini
Geçip gitmişiz.
Ey elimi
Elinin üstüne,
Kalbimi
Kalbinin üstüne
Koyduğum sevgilim.
İzmir 1961 yılıydı
Genç ve diri
Aptal ve çılgın
Bir sevgi vardı içimde
Sonsuz güzel bahar.
Ben şaşılacak kadar
Bahar delisiyimdir
Vurgunumdur dünyaya
Bu yüzdendir içimdeki kin.
Nasıl unuturum
Anamın son nefesinde
Odanın ortasında
Kan gibi fırlattığı çığlığı.
Nasıl unuturum
O solgun, sapsarı benizlerini
Yeni doğan çocukların

Hayır arkadaş
Bir sinek gibi
Ölüp gidemez
İnsan
Yaşanacak güzel günler varken.
Söyleyecek sözlerimiz var
Bir kavgamız var
Dünyaya dair.
Kar yağıyor, kar yağıyor
Kızak kayıyor çocuklar.
Benim de içi saman dolu,
Bir atım vardı küçükken,
Şükran diye bir sevgilim.
O dünyalar güzeli
Bense bir elimde kılıcım
Asi
Atıp onu
Atımın terkisine tahtadan
Kaf dağının arkasındaki
Herkesin mutlu olduğu
Ülkeme götürdüğüm
Günaydın günaydın diyerek
Sıhhatli bir çocuk yüzü gibi
Sokak aralarından
Fışkıran
Şafağa.
Şimdi düşünüyorum da dostlar
Ne Kafdağı çocukluğumun
Ne sırça köşkü, ne de Şükran.
Bir şey var anlatmak istediğim: Hayat
İnsanlar mutluluğa aç
İnsanlar güzel günlere özlemli.

Yirmi beş yıl var yaşıyorum
Oysa sorsalar bana
Dün doğdum derim daha
Ve zaten yaşamak
Her gün
Yeniden
Yeniden
Doğmak değil midir?
Biraz da.
Bir taksi geçiyor yanımdan
Çamurlu sular sıçratarak üzerime
Bu bile ne güzel.
Bu gün işe gitmesem
Olmaz mı?
Acaba
Çıkıp sokaklara
Hiç tanımadığım insanlarla
Konuşsam
Marilyn Monroe’li bir film
Belki de
Akşama.

Şubat 1969
Kış
Berrak
Güneşli hava
Bir bardak çayım
Ve güzel düşlerim var
Dünyadan.
Çamurdan bir heykelmiş gibi dünyaya
Şekil verebilmek hayat.
Ve birden
Dönüp yüzümü
Dünyaya
Diyorum ki
Arkadaş;
Yaşarsa
Havaya sıkılı
Bir yumruk gibi
Yaşamalı insan

admin

Özkan Mert – Bu Aşk Şiri ‘Sana’

in Şiir

Ne zaman gözlerine baksam
bir okyanusla yıkanıyor kalbim.
Nereye gitsem hep sende kalıyorum
yıldızların gökyüzünde kaldığı gibi.

Bir yağmur damlasına çizdim
o küçük gölün kıyısında bana verdiğin ilk öpücüğü…
Şemsiyenin ucu yırtıyordu bulutları

Hiç bitmeyecek birlikte baktığımız yer
Saçlarımda uyuyan Ay ışığı olacaksın hep
omuzbaşlarımda akan sıcak bir ırmak.

Ve hiç silinmeyecek
Şafak renkli dudaklarından dökülen
dünyanın en güzel aşk ilanı:
Ellerimi yıkamıyorum
ellerinin kokusu çıkmasın diye

admin

Özkan Mert – Diren Ey Kalbim

in Şiir

Diren! Ey kalbim
Diren! Hayasızlığa
Namussuzluğa
Diren! Kötüye
Çirkine, yanlışa
Diren! Yenilme

Ne güzeldir yaşamak
Bir ırmak gibi coşkunca
Dağların üzerinde yürümek
Bulutlara değdirmek başımızı
Sıcacık ak bir somun
Koltuğumuzun altında
Kırlara çıkmak
Karışmak insanların arasına
Milyonların arasına.

Ben öylesine severim
Savaşmayı ve sevişmeyi
Anlatmayı insanlara
Durmadan, bıkmadan anlatmayı.
Çiçekler nasıl fışkırır dallarda
Balıklar nasıl yavrular
Bir çocuk ki nasıl açar
Gözlerini dünyaya
İşte ben öyle yaşamak isterim
Bir tren rayların üzerinden
Nasıl kayar gider
Öyle yaşamak isterim.

Cesurum Ey hayat
Cesurum Ey namussuzlar
Genç bir yürekle
Karşı çıkıyorum dünyaya
Eskimiş potinlerim benim
Güveniyorum sizlere.
Büyük bir coşkuyla
Yürüyorum sokaklarda
Yumruklarım sıkılı
Türkü söylüyorum haykırarak
Haykırarak yaşıyorum.

Diren! Ey kalbim
Diren! Yenilme
Sen benim silahımsın
Aşkımsın.

Yollarda yaprak döküntüleri
Çocuk ölüleri
Ve göğsümüzde
Bir kefen olarak taşıdığımız
Bahar.
Kuşlar uçardı
Tarhana kokularının
Göğe yayıldığı
Küçücük evlerin üzerinden
İnsanlar ağlardı durmadan
Sokaklar kıpkırmızı olurdu
Kahır ve acıdan.

Ve insanın
Etine sokulmuş
Bir bıçaktır
Artık
Yaşamak
Yaşamak.

Diren! Ey kalbim
Diren! Yenilme
Sen benim silahımsın
Aşkımsın

Güzel bir dünya için yavrum
Sıcacık ak bir somun için
Tertemiz sevdalarımız için
Direnmeliyiz!
Direnmeliyiz!

Cesurum Ey hayat
Cesurum Ey namussuzlar
Dağ gibi bir sevda bitti
Birer çocuk mezarı artık
Toprak damlı küçücük evler
Ve bir dal kadar
İncecik bedenleri
Bombalanıyor genç insanların
Dünyanın her yerinde.
Benim tek sevdam devrim
Kaynar bir su gibisin içimde
Çiçeklenmiş taptaze bir fidansın
Yaşanmamış güzel günlerimsin.

Diren! Ey kalbim
Diren! Yenilme
Sen benim silahımsın
Aşkımsın

Site içerisinde ara

@ufukluker'i takip et

RSS Son okuduklarım

  • Küskün Kahvenin Türküsü
  • Basit Bir Olay
  • Dördüncü Protokol
  • Kırmızı Han (La Comédie Humaine #82)
  • Şeytan
  • The Death of Ivan Ilyich

Site istatistikleri

  • 2
  • 149
  • 136
  • 7.741.463
  • 3.070.843

Etiketler

Bekir Yıldız Conrad Aiken Barış Pirhasan Müştak Erenus Enis Batur Gülseli İnal Bertolt Brecht Mehmet Yaşin Adnan Özer Necati Cumalı Fang Vei Teh Liana Daskalova Hasan Hüseyin Korkmazgil Süleyman Çobanoğlu Arif Damar Fethi Giray Sabri Altınel Goethe Peter Abrahams Edip Cansever Suat Taşer İbrahim Karaca Cahit Irgat Orhan Veli Kanık Özkan Mert Cevat Şakir Kabaağaçlı Federico Garcia Lorca İlhami Bekir Tez Vasko Popa Faruk Nafiz Çamlıbel Enver Gökçe Lale Müldür Ahmet Oktay Kutsiye Bozoklar Metin Eloğlu Ömer Bedrettin Uşaklı Günter Kunert Nahit Ulvi Akgün Cevdet Kudret Oktay Taftalı Tevfik El Zeyyad Şükrü Erbaş Yorgo Seferis Yaşar Miraç Sabahattin Ali Ece Ayhan Philippe Soupault Metin Altıok Özge Dirik Ercüment Behzat Lav Süleyman Nesip Hasan Basri Alp İlhan Berk Gabriel Celaya Attila İlhan Birhan Keskin Orhan Kemal Suat Derviş Behçet Kemal Çağlar Fazıl Hüsnü Dağlarca Memet Fuat Sezai Karakoç Ingeborg Bachmann Yi Men Kerim Korcan Celal Sılay Oğuz Atay Ahmet Erhan Özdemir Asaf Resul Rıza A. Kadir Özdemir İnce Afşar Timuçin Oruç Aruoba Berin Taşan Hilmi Yavuz Aziz Nesin Sait Faik Abasıyanık Gülten Akın Sandor Forbath Rıfat Ilgaz Tove Ditlevsen Cahit Sıtkı Tarancı Feyzi Halıcı Talip Apaydın Ümit Yaşar Oğuzcan Pablo Neruda Hasan İzzettin Dinamo Metin Demirtaş Turgay Fişekçi Vecihi Timuroğlu Ziya Osman Saba Refik Durbaş Mehmed Kemal Cengiz Bektaş Yaşar Nabi Nayır Turgut Uyar Bejan Matur Suat Vardal Asım Bezirci İsmet Özel A. Hicri İzgören Vyaçeslav Ivanov Blas De Otero Adalet Ağaoğlu Ahmed Arif Nihat Behram Nikola Vaptsarov Erdal Alova Louise Gareau Des Bois Konstantinos Kavafis Yılmaz Güney Sinan Kukul Eugene Guillevic Erdal Öz Paul Eluard Ahmet Telli Bedri Rahmi Eyüboğlu Yılmaz Odabaşı Jesus Lopez Pacheco Ozan Telli Vedat Türkali Şükran Kurdakul Sennur Sezer Füruğ Ferruhzad Murathan Mungan Haydar Ergülen Cahit Zarifoğlu Fakir Baykurt Kostas Kleanthis Kenneth Rexroth Jose Marti Behçet Necatigil Kemalettin Kamu Arkadaş Z. Özger Mehmet Başaran Kemal Özer Ataol Behramoğlu Miguel Hernandez Zafer Ekin Karabay Hasan Biber Dido Sotiriou Konstantin Simanov Altay Öktem Türkan İldeniz Nicolae Dragos Louis Macneice Akgün Akova Yaşar Kemal Sabahattin Kudret Aksal Kahraman Altun Orhan Murat Arıburnu Heinz Kahlau Behçet Aysan Cemal Süreya Bilgin Adalı Vladimir Mayakovsky Abdülkadir Bulut Seyhan Erözçelik Nazım Hikmet Ahmet Muhip Dranas Cahit Külebi Sun Yu-T'ang Yannis Ritsos Adnan Yücel Ülkü Tamer Oktay Rifat Kemal Burkay Salah Birsel İsmail Uyaroğlu Asaf Halet Çelebi Neşe Yaşın E. E. Cummings Melih Cevdet Anday Abdülkadir Budak Halim Şefik Güzelson Ahmet Ada Can Yücel Ahmet Necdet Sandor Petöfi
by Ufuk Lüker
  • 500px
  • LinkedIn
  • Youtube
Sayfanın başına dön