yaşamak ummaktır…
yeşil yapraklar umar,
şu beli bükülmüş ağaç
yelkenler rüzgar umar..
bir kız tanırım, sarışın
sevgilisini esmer umar
aç, karnına istiklal umar
bombaylı amele, cavalı topraksız,
hamburglu ana ekmek umar
parisli çocuk intikam,
ben sulh umarım
ramazan oğlu recep,
kışlanın duvarına vermiş sırtını
memleketten mektup umar
ve her talim dönüşünde,
her nöbete çıkışında tezkere umar
ummaktır yaşamak
çık bu saatte evinden,
kilitli odanın ve kalbinin kapılarını,
keder seni evde bulmasın
pişmanlık geri dönsün kapından
vehimlerini azat et
soyun hatıralarından,
tazelensin adımlarındaki kuvvet
doğacak günü yolda karşıla
yeni umutlarla başlar yeni gün
tahammül umuttan doğar..
zaman bizim dostumuzdur,unutma
en az hürriyet kadar
ummaktır yaşamak
ibret al,ders al geceden
çevir başını gök yüzüne
yıldızlara bak
güneşli sabahların umududur yıldızlar…
bir vedalık hükmü var hayatın
ölümün vakti,saati sorulmaz
serçe kuşu gibidir umut..
dal yorulur, serçe yorulmaz…