Nihat Behram – Örgütün Gücü

Tek insan nedir ki?
Sadece bir damla
Uçsuz bucaksız gökyüzünün
boşluğuna savrulmuş
sarhoş
başıboş
bir yağmur damlacığı…

Tek insan neye yarar
azgınca uğuldayan
fırtılar altında?

Kuşatınca onu
o kudurgan sancılar,
dayanınca bağrına
kanlı elleri yeryüzünün
tek insan ne yapabilir,
sinip gizlenmekten başka?

Yaşayan en yüce güç
en aşılmaz barikat
halkın örgütüdür…

Tıpkı bir okyanus gibi kurumayan
örs gibi,çekiç gibi
şekil veren demire;
kabaran dalgalarla karşılayan,
uğuldayan rüzgarı
halkın örgütüdür…

Gücü güce ulanır,
yükselir, derinleşir
arınır, dayanıklanır
denizde bir damla olunca insan.

Al ve savur benim de yüreğimi
ufkuna kat, ateşlendir,
şekil ver bakışlarıma,
beni yalçın güzelliklerle kuşandır,
sarsılmaz yiğitliklerle donat,
sevgimi yenilmez sevincimi ulaşılmaz kıl düşmana,
öfkemi bile, gürleştir,
bilgimi rüzgarınla aydınlat,
örgütüm, al beni halkımla yeniden yarat..