Ahmet Telli – İçerden Yeni Çıkanın Düşünceleri

I.
Ve işte dışardayım!
Ey dünya ey yaşam
kanadımsın kolumsun
uçur beni dağdan dağa

II.
‘Ve işte dışardayım!’
Bu bir tek sözün gizi
nasıl sarsıcı oluyor
telörgüden çıkıldığı an!

III.
Göğün en yüksek yerinden
itilivermişim bir boşluğa
tutunacak dal ararım
nereye düşeceğimi bilmeden
IV.
Bütün gece balkonda
sokağı ve sessizliği dinledim
elimde bir bardak demli çay
ve gökyüzünde yıldızlar

V.
Sokağa çıkıyorum
Dışarısı bu kadar
aydınlık mıydı
daha önceleri de

VI.
Uzun sürmüş bir hastalıktan
yeni kalkmış gibiyim
sendeliyorum hala
ayakta duramıyorum

VII.
Birilerine çarpmamak için
dikkatle yürüyorum
sudan çıkmış balık gibi
aptallaşıyorum her adımda

VIII.
Bir çocuk şaşkınlığıyla
insanlara bakıyorum
el ele tutuşabiliyorlar
gülebiliyorlar ağız dolusu

IX.
Yeni yeni kitaplar çıkmış
irili ufaklı yeni dergiler
hızla çeviriyorum sayfalarını
yetişememek korkutuyor beni

X.
Sevdiğim bir şair arkadaş
beni anmış bir şiirinde
yüreğimin kayalıklarına
Hızla çarpıyor dalgalar

XI.
Ve işte yine akşam
göllerde bir kamış değilim
geride kalanları düşünüyorum
uykularım kaçıyor