Cemal Süreya – Rokoko

İşaret parmağını bir bina
İtalyan Bankası’na bitişik
Uzatıp derdi burdan git
Ordan giderdim işim ne

Yokuşa kurulmuştu Galata
Kulesiyse hemen şurda
İçlenir durur koca ayı
Uymuş bir gramafona

Ama yine de kıskanırdı
Çizdiğim bütün Eyfel’leri
Korseli A’lar halinde
Ben Paris’teyken mektuplarıma

Yine de kıskanırdı ya
Demem o değil aslında
Bir kız vardı sarışın
Hisseli bir tiyatroda

Ah şimdi bunlar rokoko
Yalnızım bir de uzaktayım
Hani ölmek içten değil
Matmazel Ay da olmasa