Gülten Akın – Konuş

konuş sesin durmasın
gün doğdu ve battı kuşluğu atladık
uzun kuşluğumuzu, sen gelmeden önce
ceylan yavrusuna bastı karanlıkta
suyun gözesine düşen sarı yaprak
dönendi dönendi akıp gidemedi
deniz kabarmayı boşuna bekledi
kumlar boşuna bekledi

konuş, sesin durmasın
uzun bir kuşluğu muştulayan sesin
susup dinlemeye girdi rüzgar
ağaçlar kulak kesildi ormanda
tedirgin bekliyor tuzaklar
sözlerin mavzer kurşunu
kentin delip geçiyor duvarlarını
dağlar çoğaltıp dağıtıyorlar
konuş, sesin durmasın