Metin Altıok – Kor Düşseydi

kor düşseydi keşke yüreğime,
bu yine anlaşılır olurdu.
içimde suyu kesilmiş bir fıskiye
birdenbire buruşup soldu.

hoşçakal diyebildim güçlükle,
sesimi iğneden geçirerek.
dönüp arkamı yürüdüm,
adım adım gittikçe küçülerek.

sen bana bir gurbet sundun,
buğulu çocuk gözlerinle.
öpüp başıma koydum,
sevginin solgun güzelliğiyle.