Özdemir Asaf – O Akşam

ceviz kırıyorlar bakıyorum;
kabuğunu kırıyorlar cevizin.
ceviz çıkıyor…
sonra oyunlarına dalıyor çocuklar.

ben de bir ceviz alıyorum
cevizlerin içinden
deniz çıkıyor benim cevizimden,
açılıyorum

gidiyorum o ceviz kabuğunda,
çocukluğumun oyunsuz bahçelerinden.
bir akşam o çocuk oyununda
alnıma yazılan o hüzün denizinden