Şükran Kurdakul – Kırık Değirmen

bir içimin alacakaranlığına dayanmak meselesi,
bir bu fena istanbul akşamını yaşamak
nice odaların kapanmış penceresi
gene bana iniyor yalnızlığıma sığınmak.

gene benim, şimdi tek başına, sonra beraber.
bir yanım mağrur sağlam, bir yanım gücüme gider.
bir yanımda karşı koyma, bir yanımda ezilmeler.
ikili tutkular gibi canıma okuyacak.

her şeyler devam eder bu bildiğim gidişte.
evli evine giderken yolcu yoluna.
ne rüzgarlar yapacağını yapmış ki bana
kırık değirmenler gibiyim, dönemiyorum işte.