Şükrü Erbaş – Gölge Bilgisi

bizi bırakırlar kalbim
uçurum doruk ister

oyulduğumuz düzlükte
kim vardı içine bakan.

zamanlar onların
güneş bile çiğ yara sende.

kirpiklerin duasını
kalbim, hangi tapınakta

ne kadar bağışsa baş dönmesi
hazla suç arasında…

giderler ki inkar çocuk kalır
seyredersin etinden kopanı

bilge bir yarasın kalbim
kanarsın ölüme kadar