Ülkü Tamer – Yazın Bittiği

yazın bittiği her yerde söylenir.
böyle kırmızı kalkan görülmemiştir
ölüleri örten yapraklardan başka.
çünkü sahiden yaz bitmiştir,
göle bakmaktan usanır insan,
koru tutmaktan, yol gözlemekten;
çadırlar toplanır, yaralar sarılır;
durgun bir yolculuk, uzun bir şapka
artık yaprakları beklemektedir.

aşk mıdır kış gelince başlayan
beyaz kılıçla yürüyen aşka…
bırakmaz olur kuşlarını ülkeler,
yazın her yerde bittiği söylenir;
yorgunluklar çoğalır silahlardan sonra;
kardan mezarları görülür ıssızlığın
ölü öpüşlerin koyuluğuyla…
aşk kalmıştır otlarda yılı götüren,
cesur savaşçıları taşıyan kışa.

her yerde yazın bittiği söylenir,
çürür çiçeklere yapışan kanlar;
belki uzaktan iki atlı yaklaşır,
belki yakından iki yaprak kalkar;
akşamın örtüsü derelerde yıkanır,
gökyüzünü görünce gecenin devi
çıkarıp şapkasından yıldızlar saçar,
cüceler bunu bilir, gürgenler bilir,
aşkın uyumadığı her yerde söylenir.