İbrahim Karaca – Ardından

bugün ocağın otuzu
gittiğin günün ardından
kırksekiz ay geçti
yani dört yıl
yani bindörtyüzaltmış gün
ve ben bu kadar yıl
bu kadar ay
bu kadar günde
hasretini büyüttüm içimde

bugün ocağın otuzu
dışarda kar
içimde hasretin var

hatırlıyorum
hava yüklü, sessiz
yağmakla yağmamak arasında kararsız
islak kokuyordu gece
el sallar gibi oldun, sallamadın
gittin öylece

bugün ocağın otuzu
dışarda kar
içimde sevdalı yüreğin var

hani
bir ağaca kurt düşer de
kemirir, kemirir
büyüdükçe büyür kovuk
çırpınır ağaç ne yapsın
yarası büyük.
çırpındıkça büyür kovuk

ağlar sessizce
bekler çekip gitmesini kurdun
anlayınca beklediğini
gelmesini ölümün
a benim gülüm
tomurcuk çıkarır yandan yöreden

bugün ocağın otuzu
dışarda kar
içimde sen varsın
oturmuşum mezarının başında
sırtımda yaralı kabanın

ıslak kokuyor gece
oturmuşum öylece

(istanbul, aralık 1983)