Turgut Uyar – Bir Gün Sabah Sabah

bir gün sabah vakti kapıyı çalsam,
uykudan uyandırsam seni:
ki, sisler daha kalkmamıştır haliç’ten.
vapur düdükleri ötmektedir.
etraf alacakaranlık,
köprü açıktır henüz.
bir gün sabah sabah kapıyı çalsam…

yolculuğum uzun sürmüş oldukça
gece demir köprülerden geçmiştir tren.
dağ başında beş-on haneli köyler,
telgraf direkleri yollar boyunca
koşuşup durmuş bizle beraber.

şarkılar söylemişim pencereden.
uyanıp uyanıp yine dalmışım.
biletim üçüncü mevki,
fakirlik hali.
lüle taşından gerdanlığa gücüm yetmemiş,
sana sapanca’dan bir sepet elma almışım.

ver elini haydarpaşa demişiz,
vapur rıhtımdadır pırıl pırıl,
hava hafiften soğuk,
deniz katran ve balık kokulu.
köprüden kayıkla geçmişim karşıya,
bir nefeste çıkmışım bizim yokuşu…

bir gün sabah sabah kapıyı vursam,
-kim o? dersin uykulu sesinle içerden.
saçların dağınıktır, mahmursundur.
kimbilir ne güzel görünürsün sevgilim,
bir sabah vakti kapıyı çalsam,
uykudan uyandırsam seni,
ki, daha sisler kalkmamıştır haliç’ten.
fabrika düdükleri ötmededir.