1. Ah benim sevgim çiçek örneği Çarpılmışların kinini yeniler Beni alnımdan vurmak ister Saraların iftiraların gençliği Bilirim geçmektir sevgi Ölümün en yumuşak en ayarlı yerinden Çünkü çocuklar geçer Ölümün en yumuşak en ayarlı yerinden Zarif vakitlerin seçkin kadınları Hazırlardı kızlıklarında (doğum)ları Kaçmakla kurtulamadıkları Arada uyguladıkları 2. Çölden farklı olmayan bu korku Çocukların bu korkudan olur […]
Rüzgar eser, yağmur yağar, tilkiler üşür Bir odun parçası aydınlatır ocağı Annesi ateşin önünde perişan Annesi ateşin içinde hür Rüzgar eser, yağmur yağar, tilkiler üşür Yağmurlar sırtıyla sırtım arasındadır Şarkılar dudaklarıyla dudaklarımın Kalbimi bin parçaya böldü divane sır Sesi geliyor sesi, günahkar çocuklarım Şarkılar dudaklarıyla dudaklarımın arasındadır Benim boyum ufak onun da ufaktı Kıvırcık saçlarından […]
Mona Roza, siyah güller, ak güller Geyvenin gülleri ve beyaz yatak Kanadı kırık kuş merhamet ister Ah, senin yüzünden kana batacak Mona Roza siyah güller, ak güller Ulur aya karşı kirli çakallar Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa Mona Roza, bugün bende bir hal var Yağmur iğri iğri düşer toprağa Ulur aya karşı kirli çakallar Açma […]
1 Saçlarını kimler için bölük bölük yapmışsın Saçlarını ruhumun evliyalarınca örülen Tarif edilmez güllerin yankısı gözlerin Gözlerin kac kişinin gözlerinde gezinir Sen kaç köşeli yıldızsın Fabrika dumanlarında resmin Kirli ve temiz haritaları doldurmuşsun Hatırasız ve geleceksiz bir iç deniz gibi Aşka veda etmiş topraklarda durmuşsun Benim geçmiş zaman içinde yan gelip yattığıma bakma Ben geleceğin […]
Güneşin yeni doğduğunu sana haber veriyorum Yağmurun hafifliğini, toprağın ağırlığını Ve bütün varlığımla kara yılan seni çağırıyorum Seni çağırıyorum parmaklarımdan süt içmeğe Pamuğun ağırlığını yapan dağın hafifliğini Sana haber veriyorum yeni doğduğunu güneşin Ben güneyli çocuk arkadaşım ben güneyli çocuk Günahlarım kadar ömrüm vardır Ağarmayan saçımı güneşe tutuyorum Saçlarımı acının elinde unutuyorum Parmaklarımdan süt içmeğe […]
Kendi yastıklarına gölge salmasın Çocuklarının öpüşleri onlara anlat Onlara anlat yağmur karşılıklı yağar Ruhların içindeki müzikle karşılıklı Kapalı çarşı içinde bir sigara Bir keman kılıfı senin saçlarına sürünen yağ Onlara anlat kadınların gözlerinin içinden geçer Kapalı çarşı ve kapalı çarşıyı götüren saat Bir inci gerdanlık dumanları içinde kapkara Anlamağa başladığı ağır ve çekilmez kelimeler içinde […]
Sen bana yeni yılsın her dakika Her dakika bir yaşıma daha giriyorum Sen benim üstüne titrediğim güzel ve yeni Saatim kadar saadetimin gözbebeği zamansın Ben bin parçaya bölündüm her parçasında Her parçasındayım kırkayak sesli boğuk arkadaşlığın Çalkantısız Üniversitenin yalnızlığın ve ağlamanın Erkek ağlar mı diyeceksin Hayberin kapısı ağlar mı erkek ağlar mı Ben yel gibi […]
Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara Sana doğru uzanan çaresiz ellerimi Sırrımı söylüyorum vefakar balıklara Yalnız onlar tutacak bu dünyada yerimi Koyverip telli pullu saçlarını rüzgara Bir çocuğun ardına düşen heykellerimi Peygamber çiçeğinin aydınlığında ara Bir çevre sağ elimden bulanık suya düştü Ve boğazımı sıktı parmaklar ince uzun Günahkar toprağımın saçından bir tel düştü Sana ne olmuş […]
Ben piyano çalıyorum sen orada kaç yıl Saçlarını at sevmeyi değiştiriyor çünkü Ellerini at gözlerini at dudaklarını at yoksa Ben seni okşuyorum senin esmerliğinle yoksa Senin gökyüzün benim gökyüzümden piyanolu Kirpiklerini at gözlerini öpüyorum çünkü Kaşlarını at ağzını at kulaklarını at Ben seni okşuyorum senin esmerliğinle yoksa Ben senin dişlerinle gülüyorum daha ne Senin yıldızların […]
İlkin bir sarışın açtı pencereyi Sonra bir hallicesi bir dillicesi Daha sonra güldü kaçtı Kadınların en incesi Derken sıra esmere geldi Bir etlicesi bir sütlücesi
Herkes sek sek yürür Ben yalınayak koşarım Herkes gülerken ağlarsa Ben ağlarken gülerim Asık suratlara değil Anaç kikiriklere bayılırım İçim ahu gözlüdür Her şeye aynadan bakarım Ozanlar çevresine Devedikeniyle göz kırparsa Ben temmuz sıcağıyla Gerdaniye buselikle yaklaşırım Kapı mandallarını hop hop Zıplatan da benim Yedi renk Acem dibasını Okurlarımın önüne sererim Yaşamak benim sevincim Benim […]
Yazdığım şiirler içinde benim Bir tanesi öyle içten öyle güzel Jale mutlak siz de beğenirsiniz Bir yeri var hele bütün yazılanlara bedel Sizsiniz Jale o satırlarda adı geçen Beyhan sizsiniz, Güzin siz Siz eskiden benim şiirlerime Hep birden girerdiniz Siz ki keskin kokuydunuz dünyadan Yeşildiniz, parlaktınız, tizdiniz Siz aşkın kuvvetiydiniz On sekizinde ve baharda
Ben ölmem İşimi bilirim ben Ecel zangoçlarını bile Bir çırpıda atlatırım Sıfır denize yuvarlasanız Lime lime doğrasanız kafamı Bu odalardan bu kitaplardan Ayrılamam ayrılamam Dört elle yapışırım sokaklara Mavilere beyazlara abanırım Güzellikler beni yormaz İnan olsun yaşlanmam Hiçbir şeyden ürkmem Kim ne derse desin Ey insan seni sevdim Ben ölmem ben ölmem
ben Güzin’i düşünürken Güzin’in de düşündükleri vardı ince inceydi parmakları minnacık bir yüzü vardı Güzin’in aklında atlar arabalar daha başka erkekler başka hayatlar vardı Güzin’in kedileri vardı benim gibi okşanmak isteyen ama sevdanın adı geçsin Güzin kaşlarını çatardı güzin masalların da Güzin’i şehzadeler Güzin’in de şehzadeleri bir büyük defter tutar Güzin’in hayalleri ben odada otururken […]
Bakar gülümserdin bana balkonundan Ah o yaz akşamları sen ne iyiydin Rüyan, kokun ve sesin Rüzgar gibi esiyor günler arkasından Her an bir başka hatıran Çiçek açıyor karşıki dalda Kendimi kaybederek rüyada Yaşadığım o sonsuz zaman Bir yarı sarhoşluk içinde Geçerdim sevdalı evinizin önünden Görünürdü aralık pencereden Odan akşam serinliğinde İşte boydan boya divan Üstünde […]
Mavi bakışan gece Bir dal konmuş eğrice Dama, sallanır durur! Ve uykusunu uyur Çocuk sarmaşığında Yerin göğün dışında! Devler görür, cüceler Şirkin alayı, ziller Koku sürünmüş ayna! İsin yuvarlağına Sığınan gözler maske Usta kıpırdar gökse! Kaba boşalan kapta Hep bir su sesi dipte Öteye giden yaya! Oda yarı yarıya Mumlar tüten nisadır Gizem ki oradadır! […]
bir yaz günüydü bırakmışım arkamda yürüyordum sokaklar tozdu, yapılar boz bulanık bir su gibi akıyordu bir kadın çamaşırını asıyordu penceresinde yitirilmiş anılar burnumda çürümüş yemiş kokuları sokaklar yeniden yeniden sokaklar yer bitirir en güzel aydınlıkları geceyle gündüzün kavşak noktasında havada kanat vuran kuştu çirkin ve şaşkın baktım birdenbire karşımda olağanüstü eşiği güzelliğin.
her işimi yoluna koymuştum. tam ev bark sahibi olacağım sıra! şimdi gelmezse ne zaman gelir bana huzur bir daha. kendime bir de iş bulmuştum üstelik. böyle zamansız nerden karşıma çıktın?
seninle sabahların aydınlığı otların ışıyışı seninle sonsuzlukta arınmış ovada çığlıkları koşup giden atların kirimi pasımı suyu sabunu sol bir teknede yudun yıkadın aldın kaba doğayı düzenledin yeni baştan bir güzel elinle su kuşlarıyla allı pullu donanma fenerleriyle ardıçlarla bezedin düşsel gelinler örneği bir boydan öbür uca evreni adım atmak yeniydi seninle uyumak uyanmak solumak yeni […]
biri var, durmadan beni arar, biri var, mevsimlerdir beklerim. biri var ki açmamış bir bahar, göklerimde yıldız, içimde sır. biri var ki bahtı bende yaşar, benim çiçeklerim açar onda. bende musiki, bende dünyalar, biri uzakların uzağında. havuza düşen memleketleri, biri var ki içimde sayıklar.
çin kadar uzaklardan cankadar yakından sen bir masal kızısın dün çinden gelmiştin bugün lizboa’dan yüzünde tarçın kokusu gözünde cin bir gün buradan gidersin mariyya can kadar yakın çin kadar uzak lizboa boyalı haritalarda kaplanır bir gün buradan gidersin mariyya aynalarda seni ararım bu şehirde seni ararım bu dünyada seni ararım mariyya
öpüşün karanfil kokardı aşkı bulurdum işık hızını geçen bir uçakta aşkı bulutlar tükenir kuşlar görünmezdi yitip giderdi altımızda nice denizsiz kent çelik gürültüleri arasında sayısız çiçek mutlu ederdim seni kadınım olurdun seninle ikimiz ilkyaz gibiydik sevda avcumuzda tuttuğumuz gül yaprağıydı uzayda bıraktığımız ayak iziydi güzelim, hangi güç durduracaktı bizi hangi güç ince parmaklarının hünerini aşka […]
Adını, vadilerin cemresinde yolunu yitirmiş sulara yazdım Saçlarına kırağı düşmüş ovalara Göçmen kuşların konağı ovalara Rüzgara yazdım bir de… Seni o rüzgar getirdi bana Gördüm seni bir daha gençliğimin ilkçağının gözleriyle gördüğüm gibi… O yıllarda da böyle miydi dudaklarının ve ağzının iklimi kirpiklerinin karası alnının serin serinliği saçlarının ilkbaharı? Yüreğimde aşkın ve yarası… Yüreğim çarpardı […]
1. Mırıldandığın her şeysin, sesinden öpüyorum sessizliğine de eğiliyorum fakat neredesin kapanınca harflerinin kapısı: Adın şiirim! Heceler gibi öpüyorum işte iki hecesin adından başlıyorum öpmeye kırlara çıkmış harflerinin arasından öpüyorum: Ağzın cennetim! Dilin hala çocukluğun suyuyla terli ve haylaz suyundan öpsem küskün bir çeşmenin harflerin susuz. Dilin cehennemim 2. Mırıldan dur bana, senin üstüne harf […]
badem pencereli kavun kapılı nar kiremitli balık bacalı küçücük bir evde yaz sıcağında sıcacık bir yerde kış soğuğunda çiçecik bir evde kırlar güzeli esincek bir evde eylül geceli ufacık bir evde gümüş gülüşlü tefecik bir evde erik bir evde yaşamak yaşamak yaşamak sen(in)le isterdim ben de
Sizin için tuttum beş gül getirdim Sevgili, durup dururken beş kırmızı gül getirdim, kan. Beş beyaz gül süt, beş sarı gül altın yaprak, tuttum beş pembe gül getirdim Sevgili, tan. Başka bir el koparmış onları, benim elim bunca korkak: Bir dikmeyi bilirim, bir de dokunmayı: Tepeden tırnağa teniniz yangın beldem, sizin için beş siyah gül […]
Bir gül mahzun durur bahçede Yaprakları yorgun. Sen pembe güllerin en pembesi! Hasta solgun. Bir gül taze durur bahçede Yaprakları diri. Sen beyaz güllerin en beyazı Sabahlar kadar iri. Bir gül baygın durur bahçede Yaprakları serin. Sen sarı güllerin en sarısı Yağmur gibisin. Pembe gül hülyandır açılmış, Beyaz gül yanakların, Sarı gül dağınık saçlarındır, Ve […]
Bu kentte senin yaşadığını bilmedim ne temizlikçi kadın söz etti, ne bekar odam böyle giderse de bilmeyeceğim ne zeytin bahçesi gördüm burada ne doğru bir hüzün ne sahici bir yalan ben bu kenti terk edeceğim çok acı olacak hava belki yine sis ve duman belki de veba ölümüne olacak bu işler alçakgönüllü şairlerin ağzında deli […]
Nereye gittiysem yadırgadım yerimi Canıma tak etti bu göçebe yaşam Tam alışırken yurduma yuvama Bir de bakıyorum saat tamam Yüzümü iyiden iyiye tanıyorum Elim ayağım benim de Başkası çıkacakmış gibi karşıma Aynalardan kaçıyorum şimdi Zaman içinde böyle darmadağın Ne mutluluğum belli ne mutsuzluğum Bir düşteymiş gibi hafif Sis dağlarından yuvarlanıyorum
nilüferler niçin suya eğilir ve niçin kavruk otlar gibi tutuşur o ilk sevdalar söyleyin bana ey kitaplar. bana söyleyin kim var aramızda biraz ölmeden bir türkü tutturmuş giden. ya kırmızı şapkalı gelincik, senin için göz açıp kapayıncaya yiter şu bahar hemen ölüm gelir yükselince sular. söyleyin bana ey kitaplar var mı kederin atlasında tarçın kokulu […]
İşte bir ses geçiyor sıkıntıdan baksam pencerede yağmur da var, hani saçlarını ya da göğsünü çok ince bir hüzünle bezeyen. Oyuncaklar da var yalnızlıktan bir parkta ölümü güzel kılar, hani sarmaşıkça uzandığın yatakta durmadan aşıladığım sana. Hayır yaşamıyor suda o balık, bir yanıltı daha çiçek aldığım. Herkesin bebeği var odalarda ölüme ve daha sıkılmak için. […]
rüzgar bu şiiri sana götürsün kağıttan yaptığım o işlemeli kayıklar fırtınalara dayanan. koş rüzgar koş. yazmadan edemedim
Kendi olarak, sana gelen- sana gereksinimi olmadan, seni isteyen- sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen- kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan- – O, işte…
Çeksem kapıyı gitsem Taşları arasında çimenler biten Kaldırımlar boyunca gitsem Açık pencerelerinden beyaz yorganlar görünen Işıkıi dut gölgelerinden Fakir mahallelerinin akkavakları Yalansız suyla güneşle büyüyen Ordan öte katırtırnakları sarı sarı Bir erguvanlar vardı Pembe mi desem deli mi desem Bu ümit olmasa içimde Buralarda bir gün beklemem
her gün burada kapılar sessiz harflerle kapanır soluk almaz yürekler karanlık gök ağırlığı olur o çocuklar yetim bu kadın dul sokaklar yağmur yağmur gençliğim sevgiye yangınız benim belalı kentim İstanbul ayrılığımız ayrılığımız ayrılığımız bu beni doğrulayan en yasadışı yol eşlik etmek zor sanırım gelemezsin gönderirsen ama elyazısı bir gülücük severim yeniden, yaşantımız öylesine kor severim […]
belki kimseye bildiremedik ulaşmadı haberimiz yerine oysa bu denizlerden karşı kıyılara ne çok yineledik “utanmak biraz insan olmaktır aslında” biz getirmedik bilim ve tanrı egemenliğini sömürgeleri biz keşfetmedik günaha ilişkin değil kimliğimiz, günah belki bu çağdadır ve avuç içimizdeki yara ondan intikam almaya yetmez ansızın havaya düşer yorgunluğumuz dağ geyikleri üzerine bir söylence olur kimse […]
Birden duruyor, “yola her çıkışımda” diyor “bir kız vardı gözleriyle beni bekleyen Bir kız topsuz tüfeksiz çıkartma yapan yüreğime Bir kız vardı tıpkı uçuçböceği kanatlarından ürken” (Derinde Fenike gemileri Kanadı kopuk uçaklar gibi andaç oldu ayrılık Solgun olsa da Yere düşen bir gül nasıl gene bir gülse Boşadır ayrılığı anlatmaya çalışmak Anlarsa ancak yüreği anlar […]
belirsiz bir soluk alıp verişin var duyuyorum uzaklardan artık o soluklarda tüm yıldızlardan şu gökkayalarından koparılmış taş yoksa otların arasında çırpınan şu incecik gelincik gelip giden kırmızısıyla çarpan yüreğim mi benim yerinde oynatılmış eski yıldızlar eski mabetlerin gökyüzü gölgesi gel gör ki o ulu yalnızlık ellerimle koparıp verdiğim bir şey bu bırakılmış artık yılanların uğrağı […]
poliste adımızı sordular -bileklerimize kelepçe vurdular- dedik ki biz oyuz dosyada künyemiz vardır babamız ahmet annemiz fatma… vaktimiz yoktu evlenemedik dedik; nüfusta kaydımız bekardır. ne avrat, ne evlat, dünür… yirminci asırda her şair bizim gibi düşünür. içerde küf ve nem demir parmaklık arkasında ışıltılar! -geç dediler; aralandı kapı, yürüdük, eğildi üstünden atladık – duvar. sağanak […]
uğraşma boşuna şiir yazamazsın bu kadar maviyken gökyüzü ve deniz böyle yanıbaşındayken
Köle sahipleri ekmek kaygusu çekmedikleri için felsefe yapıyorlardı, çünkü Ekmeklerini köleler veriyordu onlara; Köleler ekmek kaygusu çekmedikleri için Felsefe yapmıyorlardı, çünkü ekmeklerini Köle sahipleri veriyordu onlara. Ve yıkıldı gitti Likya. Köleler felsefe kaygusu çekmedikleri İçin ekmek yapıyorlardı, çünkü Felsefelerini köle sahipleri veriyordu onlara; Felsefe sahipleri köle kaygusu çekmedikleri İçin ekmek yapmıyorlardı, çünkü kölelerini Felsefe veriyordu […]
Anladık ölüme çare yok Kazaya belaya çare yok Saç dökülmesine Yüz buruşukluğuna çare yok Anladık çare yok İşsizliğe de mi yok Açlığa da mı yok Anlamadık gitti Çare yok.
Yaşamak güzel şey doğrusu Üstelik hava da güzelse Hele gücün kuvvetin yerindeyse Elin ekmek tutmuşsa bir de Hele tertemizse gönlün Hele kar gibiyse alnın Yani kendinden korkmuyorsan Kimseden korkmuyorsan dğnyada Dostuna güveniyorsan İyi günler bekliyorsan hele İyi günlere inanıyorsan Üstelik hava da güzelse Yaşamak güzel şey Çok güzel şey doğrusu.
“çok eskiden yaşadım bu anı ben” dersiniz şaşkınlık içinde. ilk girdiğiniz bir ev, bir merdiven, birden güneş vuran pencere, ve tam sırasında tren düdüğü… işte böyle gelmişti siz dünyada değilken bir gün öğle üstü bu renklerle bu sesler bir araya. yaşamak anımsamak mıdır yoksa? sanmam, biz de bir sestik belki birileri için yıllar önceki şaşırtıcı […]