Turgut Uyar – Yenilgi Günlüğü
pazartesi benim adımı bağışla . . . . . . . . . “sabah uyandırıldığında pazartesiydi bunu iyice bildi, ağzı çirişli yersiz, ürkek, yeni yaratılmış gibi coşkun bir göke uyumsuz ama kararlı durmaya, direnmeye, aşk olmaya sanki elleri ve beyni hemen çalışkan kesildi sonra bir den bir ışık bir ışık bir ışık hazır bir biçimlenmeyi […]