Yalnızlığın sesinden bir resim yaptım Karanlık kalabalıklardan süzdüm ışığını. Akşamüstleriyle boyadım vazgeçen ağzını Parmaklarını uzattım gece suları gibi ıssız Salkımsöğütlerden bir beden çizdim usul Hiçbir rüzgarın duruşunu bozamadığı Bütün yağmurları topladım yapraklarına. Sonra tüm yolcuların silindiği bir ufuk Örttüm kakülleriyle alnının üşümesini. Puhu kuşlarının avazını yerleştirdim dudaklarına Uzanıp uzanıp öptüm sonra acıyla. Gözlerini kapalı çizdim […]
i kimseleri istemiyorum düşüncelerimde yola çıktığım vakit gerçeğin beni bunalttığı günlerde dilimden düşürmediğim bir şarkı gibi sen ol sesimin konak yerlerinde yeter… ii yüzün de olmasaydı dünyayı yumuşatan o yaz bulutu gülüşün günlerim neye benzerdi, ya ömrüm? karanlık bir mahzende soluk bir resim rutubet, toz ve küf kokuları içinde eskir eskir eskirdi. iii insan kendini […]
Yedeğimde hep bir şiir olmalı Korusun diye beni, Sarsın Solusun diye… Yedeğimde hep bir şiir olmalı Dileğimce değiştirebildiğim Değiştikçe beni de değiştiren Yüreğimle sindiğim, Kimsenin bilmediği, Acısına başka acı Sevincine başka sevinç değmemiş, Canım gibi Yok etmek hakkını kendimde gizlediğim Ömrümce çılgın, gönlümce engin, Yeni doğmuş bebeklerin sesiyle Yankısı ufkuma dokunurcasına yakın Soluğumda kıvılcım, dudağında […]
Kırk sevginin baygınıyım – belki de yüzkırk – yine de yalnızlık yalazlanır kırık kalbimde Otların tutuklusu haylazı ağzım şimdi tutlusu kara suların. Her şeye yeniden başlayabilseydim eğer aşkımı acıyla anmazdım artık. Ben ki delisiyim suların, oysa bu sular çöl rüzgarı kadar bulanık. Akar gibi geçiyorum dünyadan, ısınıp bakınmadan, sarhoş sıkılgan sırılsıklam… Kırk diyarda kırkbin öpüşün […]
Toprağın iştahıyla dallardan kuruyan yaprakları topluyor rüzgar üşüyen çocukların teniyle kelebekler sindi solgun çiçeklerin dibine göğün karaşın kıvılcımları kırlangıçlar tel tel sıyrılıp bulutlardan göçtü uzaklara yaz bitti… Nasıl isterdim, ah yazgımı değiştirmek öpüşür gibi sessizlikle su içen bir ceylanın halka halka dudaklarından çakılların, yosunların köpükteki nazına doğru başıboş akıp gitmek bir derede… Zift ve kemik […]
Ah yine mi gönlümde benim kuş uçar yana yana su akar döne döne? Filizlerin yaralısı aşkların sır-sınır tanımayan düşleri yine mi sarmış teni asmalarda sürgünlerin belalısı işlere? Gizleyemem: bir yanım duruşundan sığırcık bir yanım bakışından tomurcuk… Bilemedim nasıl oldu: kayıp gitmiş yüreğimin yarısı ardı sıra çiçeğine goncalandı büyüsü… Dahası var: talan olur, yalan olur yeşermeden […]
Candaki tılsımından, kana hız veren nabzın rüzgarla sağnağın şafaktaki dansından sudaki pırıltısından alkım sırlı sedefin kozadaki ipeğin mahzun ışıltısından damıttığım hıncımla intikam alır gibi sıyırdım seni külden, kirden, irinden insanı soluksuz bırakan karanlığından umutsuzluğun ihanetin süslenip tutkunun yolunduğu yozluğun şan diye sunulduğu o caddelerden; sindikçe sinsi tozdukça moloz ininden o kuduz şatafatın intikam alır gibi […]
Sevinci arıyor ve buldukça yavrusuyla suya inmiş suna gibi coşuyorsa da sevdadan sevdaya koşarken insan sonuçta acıdır yöneten aşkı… Gök ve toprak arasındaki boşluğun gizemli sesini topluyor düşlerimize içimizdeki mıknatıslar istesek de unutamadığımız kimi anılar ya da bir türlü ulaşılmayan arzularımız onların tığlarıyla örüyor ömrümüzü; aynı yürekte aynı gece tutkunun ve nefretin anlık çırpınışları cesaret […]
26 Ağustos Gecesinde Saatlar İki Otuzdan Beş Otuza Kadar Ve İzmir Rıhtımından Akdeniz’e Bakan Nefer Saat 2.30. Kocatepe yanık ve ihtiyar bir bayırdır, ne ağaç, ne kuş sesi, ne toprak kokusu vardır. Gündüz güneşin, gece yıldızların altında kayalardır. Ve şimdi gece olduğu için ve dünya karanlıkta daha bizim, daha yakın, daha küçük kaldığı için ve […]
922 Ağustos Ayı Ve Kadınlarımız Ve 6 Ağustos Emri Ve Bir Aletle Bir İnsanın Hikayesi Ayın altında kağnılar gidiyordu. Kağnılar gidiyordu Akşehir üstünden Afyon’a doğru. Toprak öyle bitip tükenmez, dağlar öyle uzakta, sanki gidenler hiçbir zaman hiçbir menzile erişmiyecekti. Kağnılar yürüyordu yekpare meşeden tekerlekleriyle. Ve onlar ayın altında dönen ilk tekerlekti. Ayın altında öküzler başka […]
Muharebeler Ve Düşman Elinde Kalanlar Ve Kartallı Kazım’ın Hikayesi İnönü meydanı, yavrum, rüzgar, soğuklar insanı arı gibi haşlıyor. Zemheriler bitti diyelim, hamsin ya başladı, ya başlıyor. Muharebe beş gün beş gece sürdü. Kan gövdeyi götürdü. Ve nihayetinde düşmanlar karın üstünde top arabaları, sandıklar dolusu konyak, altı kamyon bıraktılar. Sonra, kaçarlarken, yavrum, köyleri, köprüleri yaktılar… Bu, […]
920’nin 16 Martı Ve Manastırlı Hamdi Efendi Ve Reşadiyeli Veli Oğlu Memet’in Hikayesi ‘Bu hamiyetli ve cesur, Manastırlı Hamdi Efendi olmasaydı, İstanbul felaketinden kim bilir haber almak için ne kadar intizarlar içinde kalacaktık. İstanbul’da bulunan nazır, mebus, kumandan, teşkilatımız mensupları içinden bir zat çıkıp vaktiyle bize haber vermeği düşünmemiş olduğu anlaşılıyor. Demek ki cümlesini heyecan […]
Nurettin Eşfak’ın Bir Mektubu Ve Bir Şiiri Kardeşim, sana bu mektubu Ankara’da Kuyulu kahvede yazıyorum. Hep aynı Anadolu havalarını çalıyor gramofon kocaman bir boru çiçeğine benzeyen ağzıyla, Dışarda yağmur… Mektepten istifa ettim. Cepheye gidiyorum ihtiyat zabitliğiyle. Çocuklarımıza Türkçe okutmak, öğretmek, sevdirmek onlara dünyanın en diri, en taze dillerinden birini, kendi dillerini, güzel şey, büyük şey. […]
Yıl 1920 Ve Arhaveli İsmail’in Hikayesi Ateşi ve ihaneti gördük. Düşman ordusu yine başladı yürümeğe. Akhisar, Karacabey, Bursa ve Bursa’nın doğusunda Aksu, çarpışarak çekildik… 920’nin 29 Ağustos’u : Uşak düştü. Yaralı ve dehşetli kızgın fakat toprağımızdan emin, Dumlupınar sırtlarındayız. Nazilli düştü. Ateşi ve ihaneti gördük. Dayandık dayanmaktayız. 1920 Şubat, Nisan, Mayıs, Bolu, Düzce, Geyve, Adapazarı […]
Yıl Yine 1919 Ve İstanbul’un Hali Ve Erzurum Ve Sivas Kongreleri Ve Kambur Kerim’in Hikayesi Biz ki İstanbul şehriyiz, Seferberliği görmüşüz : Kafkas, Galiçya, Çanakkale, Filistin, vagon ticareti, tifüs ve İspanyol nezlesi bir de İttihatçılar, bir de uzun konçlu Alman çizmesi 914’ten 18’e kadar yedi bitirdi bizi. Mücevher gibi uzak ve erişilmezdi şeker erimiş altın […]
Yıl 1918-1919 Ve Karayılan Hikayesi Ateşi ve ihaneti gördük ve yanan gözlerimizle durduk bu dünyanın üzerinde. İstanbul 918 Teşrinlerinde, İzmir 919 Mayısında ve Manisa, Menemen, Aydın, Akhisar : Mayıs ortalarından Haziran ortalarına kadar yani tütün kırma mevsimi, yani, arpalar biçilip buğdaya başlanırken yuvarlandılar… Adana, Antep, Urfa, Maraş : düşmüş dövüşüyordu… Ateşi ve ihaneti gördük. Ve […]
Onlar Onlar ki toprakta karınca, suda balık, havada kuş kadar çokturlar; korkak, cesur, cahil, hakim ve çocukturlar ve kahreden yaratan ki onlardır, destanımızda yalnız onların maceraları vardır. Onlar ki uyup hainin iğvasına sancaklarını elden yere düşürürler ve düşmanı meydanda koyup kaçarlar evlerine ve onlar ki bir nice murtada hançer üşürürler ve yeşil bir ağaç gibi […]
Kalkın kardeşler ışıklar görünmeye başladı Eski duvarlar değil bu duvarlar Bir ak kuş gelip kondu kara çatıya Dünyayı böylesine sardı mı kollar Ne etsin kelepçe neylesin zincir Kaç kez gösterdi tarih aldatmayacak bizi Bu denizli kuşlu dünyada Bir tek acılar mıdır payımıza düşen Dökülsün yollara beş kıtada Ekmek de özgürlük de barışın gülleridir Yumuk elli […]
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın, Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın, Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı; Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
derler ki anasıdır ayların ocak… o kadar mı yalnız?… belki acının ve hüznün… başlayan ve bitenin… umudun belki de… kimbilir?… buza kesmiş bir sabaha uyandığında koca yaz, yanmaz mı dağ menekşesi suyu damarlarında donmuş taze fidana?… sonbahar ki kışa hazırlığın adıdır, hey canım gel dertleşelim zamansız ayrılığımıza… bu kez amansız bastırdı kış hazırlıksız yakalandık oysa […]
herkes öteki gibi duruyor… akşam da durduğu yerde durmuyor artık; yolcu yolu kuşatıyor durmadan; kapanıyor ‘Zaman’ denen karanlık… hiçbir şeyde yok gibi ve herşeyde var; sıkışmış birileri ara yerde; kalbim! durma yetiş eski yazlara! nedense bir durgunluk var saatlerde… herşey nasıl da bütündü bir zaman: şimdi bahçe eksik, güllerse yarım; kar yağar, hüzün bile yok… […]
Ağzı çirkin bir kadın Yalnızlığında bile Gülmeye utanıyor Bu da bir acıdır. Gecesiz sabahlara -Uykular öksüzü- Bir çocuk uyanıyor Bu da bir acıdır. Bir adımı diğerinden Kısa düşüyor, bir topal Hızla yanından koştular Bu da bir acıdır. Esrik gülüşleri tufan Gözleri bayram Dağıldılar çok sürmeden Bu da bir acıdır. Çocuklarda bir telaş Her akşam kapılarda […]
Aşksa: sağır da olsa dile döner seslenir.. Düşse: eni sonu suya düşer ıslanır… Aşktan öte başka hangi tohum yeşerir hangi dal sürgün verir ezildiği yerinden? (… Dolunaydı …Dağların buğulandığı, toprağın yoncalandığı aydı… Öpsem, yaralanır sandığım çiçekler kadar körpeydi bahar.. Bir yanım sazınca külhan, yağız, civan, atmaca; bir yanım nazınca uslu, suskun, ıssız, utangaç, savrulup savrulup […]
Ayrıldığımız gün Bir çift göz bıraktın yoluma Al diye Deniz rengi bakışlarındır Düşlerimi süsleyen Yokluğunda Gözyaşları hüzün verir Ağlama Hüzün verir sallanan mendili İlk ayrılışların Seslen bana yüreğinle Zemheride ilk uyanan ben olurum Yağız bir at kişner gecede Devriye gezerim gözlerinin mavisinde Ağlama
sen ağlayınca tıklım tıklım olurdu tren garları günlerce beklerdim, bir haber beklerdim yüksek telörgülere takılırdı uçurduğum kuşlar gece gölgeler dolaşırdı dışarıda devrilen çöp bidonları ürkütürdü seni kalkıp perdeyi aralardın uyku tutmazdı, ağlardın içini dökecek birini arardın kimseler gelmezdi, aynaya bakardın ağlardın sen ağlardın, ben yokluğunda donardım gözyaşların göğsüme damlardı hüzünlü bir keman sesi uyandırırdı beni […]
Yalnızlık bir tarihtir ikimiz Dururuz odalarda bir giysi gibi En kalın soluklarla çekiyor ipi Kimbilir kimlere kalmışlığımız Yalnızlık bir tarihtir sen misin Bir geçmişi sürüp giden ak turna? Ya benden önceydi ya da çok sonra Bir halk türküsüne gül olan sesin Yalnızlık bir tarihtir onlarda Gök dediğin iki kuşun arası Ey ilkyazlı gülüşlerin sonrası Ansızın […]
“Ben de halümce Bedreddinem” Giriş -yok hükmündedir- bin şiirin yeşil atına çileli ekim günlerini bir daha oku acının ve gelinciğin kitaplığında acı, yok hükmündedir ölümün anayurdu bendedir solgun idam fermanıdır ruzigar bir türkünün derin ağaçlığında ölüm, yok hükmündedir kuşlar ahi, gün yörüktür, vakt irişir haylice sonbahar olur gizli abdal diliyledir sevda sevda, yok hükmündedir 1. […]
sen bir yalnızlığı koşup gittin de bir yerde buluşulur diye, belki de… elbet buluşulur, orda, o yerde… bir hüzün töreniyle kutlanır bulunur birşeyler ve saklanır saklanan Zaman mı, yoksa yol mudur aranır bahçelerde ve şiirlerde kimbilir ki dündür, olgundur kalbimiz yollarsa her zaman biraz küskündür yokuşlarda ve inişlerde… Zaman’dır seni sardığım kumaş bekledin, örtülsün ki […]
ne zaman dinecek, ne zaman bu taflan, bu taflan? ey uçurum gözlü sevgilim! ne zaman baksam bir hiçlik tadı ve ağzından yıldızlar uçuran ergin, yeşil ve yabanıl bir yaz gecesi gibisin yüzünde yolların gülüşü ve yaz göğüne ilişkin bir esenlik üretiyorsun geçip giden fırtınalardan ey uçurum gözlü sevgilim! ne zaman baksam aşkların büyük yarlarıyla kuşatılmış […]
Kül uzun sürer, demiştim Yenilgisini kutsayan bir sesle Yalnız benim gördüğüm bir uzaklığa bakarak. İstanbul’u insanın evi yapan Bir yakınlıktı gövden ve sözlerin Ihlamur yapraklarından gamzeler alan Ellerin binlerce göldü masada. Gölgesi uzun bir yoldan gelmiştim. Polis çemberinde kaybolmuş caddeler Yalnız kendi suretini soluyan odalar… Ne suların aktığı yer, ne rüzgarın ülkesi Herkes bir yerinden […]
Geriye bakarak yanıtlıyoruz birbirimizi Bir destek aranır bir güç alırcasına Dönerek ikide bir anıların ülkesine.. Alnımızı gererek konuşuyoruz, kaşlarımızı Bir ince eğimle siper edip bakışlarımıza Çok iyi bildiğimiz bir duyguyu – O biraz yenilgiye biraz ezikliğe benzer Ortak yaşadığımız sızım sızım – Saklamaya çalışıyoruz birbirimizden. Uzun uzun susuyoruz sözün kıyılarında Hangi kapıyı aralasak bir uzaklık […]
Sevgilim, Bir ülke senin gövden kadar masum olsaydı Bir tek anne oğlunu devletten sormazdı…
ben olmasaydım -dedi- gülüşümün güzelliğini yaşayamazdın biliyorum verdiğim mutluluğun değerini ne anlama geldiğini senin için günlerinin güze dönen hayal çizgisinden elbette biliyorum senin değerini de ben içime bir ince sağanak gibi yağan öpüşten yumuşak yakınlığı ile insana ömürler veren sözlerinin yıkayıp yüreğimin acemi erlerini bulutsuz bir gök gibi dingin ve derin daha da güzelleştiriyorum gülüşümü. […]
ben ona sıkıntılı güz günlerinde yedi renkli yaz yağmurları dilemiştim kırmak istememiştim duygu filizlerini büyük bir ustalıkla susturup içimdeki uğultuyu rüzgarımı olanca yumuşaklığıyla salmıştım üzerine incinmesin diye tek acıyı bile ters yüz eden incelikli bir gülümsemeyle yüzümde ben ona gittikçe soğuyan zamanlarda sıcacık bir sığınak olayım istemiştim insanlar içinde üşüdükçe güvenle gelebileceği kuşların kanatları neden […]
Salkım salkım tan yelleri estiğinde Mavi patiskaları yırtan gemilerinle Uzaktan seni düşünürüm İstanbul Binbir direkli Halicinde akşam Adalarında bahar Süleymaniyende güneş Hey sen güzelsin kavgamızın şehri Ve uzaklardan seni düşündüğüm bugünlerde Bakışlarımda akşam karanlığın Kulaklarımda sesin İstanbul Ve uzaklardan Ve uzaklardan seni düşündüğüm bugünlerde Sen şimdi haramilerin elindesin İstanbul Plajlarında karaborsacılar Yağlı gövdelerini kuma sermiştir. […]
Aşk başlamadan güzel, Kalplerde heyecan Bakışlarda korku olduğu zaman güzel… Birbirimize sezdirmemek için çırpınış, Başkaları görmesin diye çabalayış, Gözlerim gözlerinin mavisine değdiği zaman… Aşk başlamadan güzel…
Bana çiçek gönderme Bir kuş ağacı gönder Dallarında gezinsin Kül rengi güvercinler Konsunlar yastığıma Uyutmak için beni Sırtlarında kuş tüyü Gagalarında ninni Kaldırıp yatağımı Uçursunlar göklere Kendimi yıldızlarda Bulayım birdenbire Bana çiçek gönderme Bir kuş ağacı gönder Alnıma dokunanlar İyileşmiş desinler
bugün ocağın otuzu gittiğin günün ardından kırksekiz ay geçti yani dört yıl yani bindörtyüzaltmış gün ve ben bu kadar yıl bu kadar ay bu kadar günde hasretini büyüttüm içimde bugün ocağın otuzu dışarda kar içimde hasretin var hatırlıyorum hava yüklü, sessiz yağmakla yağmamak arasında kararsız islak kokuyordu gece el sallar gibi oldun, sallamadın gittin öylece […]
Geçen sonbahar gömmüştük hançerimizi Kare taşlardan yapılmış bir avluya; Hem değerli, hem keskin bir hançerdi. Kabzası erimiştir şimdi, benziyordur Sığırtmaçların yosun tutan saçlarına. İskeletine kan yapışmıştır yer altında, Solucanların, atmacaların kanı. Avluyu örten kan taşlarına düşüp Derinlere dağınık bir çizgi biçiminde Uçmalarını gönderen atmacaların kanı. Yollarındaki fenerleri yakmıştır deniz. Hançer tek yenilgisini bizden almıştır, Bakmaktadır […]
Bu toprakta kalır adın Tohumların arasında Yeşilinde tarlaların Başakların sarısında Yıllar geçse de aradan Kopar gelir ırmaklardan Işır yine kurşunlanan Dostlarının yarasında Günü gelir dağa çıkar Yıldızlardan şiir çeker Kanımızı siler yıkar Suların en durusunda Bir annedir bir kardeştir Ovalarda bir ateştir Sırasında hayat verir Ölüm saçar sırasında Bayrak olur bize yarın Rüzgarıyla ilkbaharın Dalgalanır […]
1. Uç Doğu. Anadolu’yu anlatacaktır öğretmen. Haritayı asar. 2. Bütün sınıf korkmuştur; göller, ırmaklar dökülecekler!
Yazmasında bozkır uzanır. Acısını dolar saçlarına. Kasketinde kar ateşi. Agilinde kurşun anısı taşır. Arkadaştır Doğan günle, batan günle Güneşin her türlüsüyle Ayın hilaliyle, ondördüyle Gökte kalanıyla yağmurun Selin savrulanıyla Dikenin tırnak kadar gölgesiyle Irmağın parmak kamaştıran taşıyla Arkadaştır dağın efsanesiyle. Mintanında sürüler otlar. Rüzgarı yerleştirir derisine. Yakasında küf böceği. Sakosunda bebe kaçağı taşır. Kardeştir Kuzuyla, […]
1. Biz tüzüklerle çarpışarak büyüdük kardeşim Emrazı Zühreviye Hastanesi’ne kapatıldı anamız Adıyla çalışan ermiş Sirkeci kadınlarındandır Şeker atar hala mazgallardan Cankurtaran’da Acı Bacı’nın acı bilmez uçurtma çocuklarına Yıl sonu müsamerelerine kimler çıkarılmaz? 2. Velhasıl onlar vurdu biz büyüdük kardeşim Babamız dövüldü güllabici odunlarla tımarhanede Acaba halk nedir diye düşünür arada işittiği Dudullu’dan ta Salacak’a koşarak […]
Deli eder insanı bu dünya; Bu gece, bu yıldızlar, bu koku, Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç