Kalın ve karanlık bir çatı merdiveni gibi Giderilmez eksikliğini tanırım onun Suyun bardakta duruşu gibi Bir öfke usul usul büyürken kuytuda Yemyeşil bir çayır görünümündedir Haziran ortasında bir gümüş lüfer Büyülü bir fotoğraf bir gümüş çerçevede Ve evinde hemen hazır bir silah Böyle kargaşalı günler döneminde Beşer onar koparılan bir takvim sanki Bahara Bunlar güzel […]
Yalanlı dolanlı alçak doğruca yaşanmamış bir Bir gözsüz kulaksız elsiz ayaksız güdük bir gün Bütün yitiklerim karalarım üstüste üstüste bütün karışıklığım Gelip geçtiğim macera şu kadar binler yıllık Şu kadar binler yıllık karalarım karışıklığım üstüste Usul usul insan insan ölüm ölüm üstüste Şu kadar güneş şu kadar su yılanı şu kadar düzen Ben sebepliyim denizlere […]
Hangi kadına baksam Karşımda karacoğlan Hangi kadınla yatsam Karacoğlan kokuyor Ulan insaf bre hey Ne göz kalmış bakılmadık, feleksiz! Ne döş kalmış öpülmedik, kitapsız! Mor dağların yeli m’oldun esersin Haziranın gülü m’oldun tütersin Gurbet ilin yolu m’oldun, muratsız Sıla sıla özlem özlem gezersin Ulan insaf bre hey! Aç kurt gibi ne dalarsın sürüye Gerdanı benliye […]
“pir sultan’ım eydür yezitler gamda horasan erleri urum’da şam’da biz de mihman olduk bir ayn-i cemde doyup kanamadık hallerinize nezaman boynuma gitse elim büyür kerbela’m nezaman kana değse gözlerim kerbela’da bir akşam bir uzun havadır munzur mor bir katar gibi düzülüp gider saz çalar akşamları pir sultan göçmenleri gönlümün terazisi bozulup gider koca fırat vura […]
Her şey şiirdir, uğultusu rüzgarın Bir ırmağa usulcacık yağan kar Her gece okunan bir dua çocuklukta Gökyüzünde bölük bölük turnalar Her şey şiirdir, sevinç ve kader Dünyada olmak duygusu… Kıyıda, ıssız kayalarda Kendi başına ışıldayan su Her şey şiirdir, şimdi, şu anda Ak kağıt üstünde dolanan elim Karşıki avluda salınan söğüt Yandaki odada uyuyan bebeğim […]
Annem yok artık. Beni düşünen kalbi yok. Bitti. Umutsuz olmak istemiyorum. Umutsuzluğun bir çıkar yol olmadığını biliyorum. Annem yok artık, yeryüzü çok gördü onu, Kalabalığın arasında kuş gibi çırpınan varlığını Çok gördü Dalgın yüreğini çok gördü Bizim için çarpan,kaygılarla dolu yüreğini. Annem yok artık. Bu kesin. Gelinecek bir yere gitmedi. İşte geldim çocuklar demeyecek Nasılsın […]
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm Şehre simsiyah bir kar yağar Yollar kalbimle örtülür Parmaklarımın arasından Gecenin geldiğini görürüm Ben ölürsem akşamüstü ölürüm Çocuklar sinemaya gider Yüzümü bir çiçeğe gömüp Ağlamak gibi isterim Derinden bir tren geçer Ben ölürsem akşamüstü ölürüm Alıp başımı gitmek isterim Bir akşam bir kente girerim Kayısı ağaçları arasından Gidip denize bakarım Bir […]
Soruyorum sevgilime – Darağacından Notlar’ı okudun mu? Bu bizim hayatımız. Gece doluyor içeri Yıldızlarıyla. Üç ilde Sıkıyönetim var. “Askeri savcı” Sözü Yer alıyor Günlük bir sözcük olarak Hayatımızın sözlüğünde. Aşklar kelepçeli Güney Amerika’da. Kederden Geberiyorum. Herkes hayatını anlatıyor. Deli anneler Yıkık binalar Paramparça Bir gençlik Yaşadığımız. Hayatımızın kanadığını görmüyor musun? – Darağacından notları’ı okudun mu? […]
yalnızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla yaşlanmak hoş değil duvarlara baka, baka. bir dost göz arayışıyla. saat tıkırtısıyla… korkmam, geçinip gideriz biz mutlulukla, ama; “günün aydın, akşamın iyi olsun” diyen biri olmalı. bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda. yoksa, zor değil,hiç zor değil,demli çayı bardakta karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya. ama; “çaya […]
Denizin en az yeri bir köpüğü başlatıyor Yürüyorum kumların çakıllarin yanı sıra Yüreğimde bir sancı keskin bir akasya kokusundan Avuçlarımda bir yanma Büyüyen bir ürpertiyim sanki, kayıp gidiyorum üstünde sabahın Oldu olacak Eğilip bir taş alıyorum yerden, fırlatıyorum denize Ufacık bir gülüş geçiyor suyun üzerinden Bir çocuğun gülüşü gibi Aşkların, nice aşklarin ayrılık günü gibi […]
Esmer güzeli Necla’nın baktıkça “bayıldım” dediği gökyüzü İşte ben bunu mutlak yazmalıyım dedim Karanlıkta dünyayı bir bir hatırlamak Ben yeter dedikçe şehirlerin güzelleşmesi Bir anda kendi kendime bulduğum mutlu gerçek Bir kadın var beni onun iki eli, iki gözü kurtarır yaşamamaktan Öyle hoşlanırım ki onunla yatmaktan utanırım artık Sabahları acıkmayı ondan öğrendim
Herkesin bir dostu olmalıdır En azından aldanmak Aldatılmak, yalan söylemek Kınamak için.
Varsın her şey sonraya kalsın Sonraya, en sonraya Sözgelimi iki bin altı yüz kırk bir mil. Bir papatya ne kadar uzağı görebilirse O kadar yakın kalplerimiz birbirine Ölü bir denizi bile bir tartışmaya çevirdik Kayaları taş devrine göre ölçtük biçtik Kalemlerimizi kesilmiş çiçek sapları gibi attık Kapıları açarken birbirimize ağladık (Ne kadar da çok severmişiz […]
ne olur kim olduğunu bilsem pia’nın ellerini bir tutsam ölsem böyle uzak uzak seslenmese ben bir şehre geldiğim vakit o başka bir şehre gitmese otelleri bomboş bulmasam içlenip buzlu bir kadeh gibi buğulanıp buğulanıp durmasam ne olur sabaha karşı rıhtımda çocuklar pia’yı görseler bana haber salsalar bilsem içimi büsbütün yıldız basar bir hançer gibi çıkıp […]
Cumhuriyet sonrası Türk şiirinin ‘evrensel şairlerinden’ biri olma hakkını kazanmış 80 yaşındaki Melih Cevdet Anday’ın şiir serüveni hakkındaki düşüncelerimi söylemeye başlamadan önce, sizlere küçük bir öykü anlatmak istiyorum: Ormanda yangın çıkmış. Herkes can derdinde kaçışırken, minik bir serçe, ormanın yakınındaki gölden, gagasına doldurduğu bir damla suyu getirip alevlerin üzerine atıyormuş durmadan. Kaçışanlar alayla sormuşlar serçeye: […]
Önüme baktım Seni gördüm kalabalıkta Buğdaylar arasında seni gördüm Bir ağaç altında seni gördüm Bütün gezilerimin sonunda Bütün acılarımın sonunda Dönemecinde bütün gülüşlerin Çıkarken sudan ateşten Yaz kış seni gördüm Evimde seni gördüm Kollarımda seni gördüm Düşlerimde seni gördüm Bırakmam artık seni.
Konuşmak susmanın kokusudur. Ya sus-git, ya konuş-gel, ortalarda kalma. Yalan korkaklığın tortusudur. Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma.
Kimseler bilemez beni Senin bildiğin kadar İçinde yan yana uyuduğumuz Gözlerin Benim insan parıltılarıma Dünyanın gecelerinden daha iyi bir gelecek hazırladı İçinde uçtuğum gözlerin Yolların gidişine Dünyanın dışında bir anlam verdi Bize belirtilenler Gözlerindeki sonsuz yalnızlığımızı Artık kendilerini sandıkları gibi değiller Kimseler bilemez seni Benim seni bildiğim kadar
Dünya portakal rengi dünya mavi Sözcüklerde yalan yok yanlış yok arama Artık türküler yakmak yasak size Sıra koklaşmada şimdi sıra öpüşmede Haydi çılgınlar, aşıklar haydi Haydi sevgili Haydi sevgilinin birleştiren ağzı Gülümseyin birbirinize dökün içinizi O ne cömert elbise öyle Sanacaklar seni çırılçıplak Çiçek açar yaban arıları yeşil yeşil Takar boynuna günışığı Pencerelerden bir gerdanlık […]
el eleyken biz ikimiz sanırız her yer evimiz serin bir ağaç altındayız karanlık gökyüzü altındayız evlerin köşesinde çatıların altındayız apaydınlık boş sokaktayız akıllıların delilerin yanındayız küçüklerle büyüklerle iç içeyiz yok aşkın gizlisi saklısı ortadayız işte çırılçıplağız sanki bütün sevişenler yanımızda
Filo bile sonunda limana döner, tren soluk soluğa koşar gara doğru, Bense ondan daha hızlı koşmaktayım sana -çünkü seviyorum- budur beni çeken, sürükleyip götüren. Cimri şövalyesi Puşkin’in, iner bodrumunu karıştırıp seyretmeye. Ben de, sevgilim döner dolaşır gelirim sana. Taparım, benim için çarpan o yüreğe. Sevinçlisinizdir evinize dönerken. Atarsınız tıraş olurken, yıkanırken, kirini pasını vücudunuzun. Ben […]
Yüreği hüzünle dolduran hayat güneşli bir nisan akşamında her şey ölüp gidiyor ve atıyla oynuyor komşunun çocuğu da yaprakları kımıldatan rüzgar ölüm kımıldamaz ama yağmurda, solgun güz kuşlarının kim bilir nereye gittiği yağmurda kuytu, naftalin kokan odalarda bir çocuk uyuyordu kavaklar cevizler ıhlamurlar sallanırlardı acıyla o zaman ne çok hastaydım sevgilim! ne çok hastaydım gece […]
I Evlerin saat beş olma hali Ben yorgunum anlamaktan Bir duvar, bir tebeşir gibi yazmaktan yazılmaktan. Ve akşam Alanların caddelerin bana biraz fazla geldiği Üstümü başımı bilmediğim bir akşam Ne yapsam Alkollere gitsem. Giderim alkollere bir mektup gibi Alkollerden gelirim bir mektup gibi Bellidir sırtımdaki kan lekesinden ve puldan. Yağar ki sokaklarda bir uzun yağmur […]
siz, saatleri yaşadınız. zamantaşlarını. niceldir saatler. adsızsırlar. renklerini, kokularını kişiselliklerden alırlar. aylar birbirinin içinden yürüyebilir. ağustosta bile marta gönderme vardır. yine de gönderme mevsim mantığıyla sınırlıdır. günlerse bambaşka. bir günün öbürünün önüne geçmesine izin yok. günün gizi hem kişiselliğimizde, hem de onun kendi kişiselliğinde. siz, saatleri yaşadınız. henüz sözcük haline dönüşmemiş, ya da bir sözcük […]
ben denizi şimdi gördüm çünkü bozkırdan geldim kervankıran bozkır’dan, o bozkırdan geldim pederim bahriye tayfası hamidiye salgınında öldü. anam da öldü bense ta şurdan geldim yetmiş gün filan yürüdüm gece gündüz durmadan kıyıya bugün vardım ama bak çok yorgun geldim talihsiz gündönümü, kuzeye göçen lale derler ben doğudan güneyden yani ben burdan geldim şimdi sen […]
Konuşuyoruz desem konuşmuyoruz da Ayrı ayrı şeyler düşünüyoruz üstelik Birbirimize bakarak Ne seviyoruz ne de sevmiyoruz birbirimizi Ne varız ne de yokuz gerçekte İki lamba gibiyiz,iki ayrı yerinden Aydınlatan odayı Değilsek de yakın birbirimize Uzak da sayılmayız büsbütün Gökyüzünde iki uçurtma başıboş Yanyanayızdır sadece Her çiçek bir çoğulluktur gününe göre Yalnızlık çoğulluktur Sanırım bir giz […]
Onun çölüne gittim. Konuğum, Duvardaki kan pıhtısında. Onun bulduğu damar beni çağırdı. Ve ruhum eski bir kanla yıkandı. Onun çölüne düştüm, oturdum çadırında. Eski bir kavmin buluşması ve töreni. Bir yaban kuş gibi tüneyip kıyıya Dedi ki bana “ölümsün sen” Mutlak Mutlak olan. Onun çölünde gece kımıldar. Yılan ve akrep karanlığıyla. Hayat bir zehre gizlenir […]
Kimdi cesaretimi kıran, üstelik Yeni serüvenlere hazırlarken kendimi Sesimi cılız, rüzgarımı yelkensiz Bulan kimdi, ki şimdi geniş zaman Kipiyle düşürüyor gölgesini anılarıma Ama kimdi adını bir kadına ödünç verip Doruklara çekilen büyülü doruklara Biz Asmin dedik ona, sevgilim, kadınım, Anamdı belki, ama o çoktandır Üç bin metrenin altına inmiyor artık İçimde bir fil sezgisi, kopup […]
Karda izler bırakıyorum avcılar peşime düşsün Bir uçurum kıyısında vursunlar beni ki dünya Uğuldayıp duran bir uçurum değil miydi zaten Karda izler bırakıyorum avcılar peşime düşsün Adımı yazıyorum kar üstüne ve ıslığını çığlık Gibi incelterek yetişiyor ardımdaki tipi bana Siliyor adımı bir dal kırarak çam ormanından Geçmişim kar sessizliğiyle özetleniyor artık Anılarım buz tutmuştur aşklarım […]
Bir çocuk sularda kaybolan Bulutu çekiyor düşlerin ağıyla Eprimiş bir geleceği, gri anları Karşılıksız soruları çekiyor üstüste Sorular mı, hedefini bulamayan Bir bumerangtı çocuğun elinde Söz ve ihanet buluşunca Cinnet geçiriyor şiir ve çocuk Tökezliyor bütün dinozorlarını Okyanuslara gömüyorken Celladım diyor sevgili celladım Bekle beni biraz cesaret Bak nasıl koşuyorum peşinden Uçurumları atlayarak Tarih mi, […]
Sülfür inceldi ve en yorgun yerinden kırıldı ayna Tenhaydı düşlerim, geceydi, çıkıp geldim işte Su ve ateş bir de gülünç yalnızlığım var sana Getirebildiğim, kokularını yitirmişti çünkü güller Suyu dinle ateşi yak özledim demek bu Parasız yatılı hüzünlerden ne kalır geriye Biraz Tamil biraz Türküz ayıptır söylemesi İntiharsa günahtır külliyen yasak bilirsin Pısırık bir ihtilal […]
ve hemen gidemedim ve artık gidemedim ve sonra hiç gidemedim Kurtuluş’ta, son durakta bir tramvay ölüsü sanki ben öylece kalakaldım hepimiz kalakaldık elimizde tetiği çekilmeyen namlusu yönsüz bir tabanca gibi
n’olur bir bebek alalım oyuncakçıdan karnına bastıkça “bi dakka” desin, şeye gidelim, içaçan’a, ordan dönünce ikinci ev çıksın karşımıza, soldan. amerika aile dramlarını işleyen filmler vardır, taşra illerinde geçer, falan; bir sürü de ev vardır seyrek seyrek öyle bir evin kapısından girelim: kader sokak, 13/2 adresim oldun benim, biliyorsun bunu değil mi? alınyazım oldun (n’olur […]
Her gün biraz daha yalnız Robespierre Ve Fransa biraz uğultulu Yalnızdır akşamı yok edilen bir subay Bilinmez ürkütülmüş atları ne çok sevdiği Her yalnızlık biraz ihtilal. Çok şeyleri kadınlar için yaptım, kadınlar Onlar ki yokmuşum gibi sevdiler beni Beğenmek, beğenilmek gibi ayrı kaldılar Bir gün de akşamdı, ben o akşamı hiç unutmam Her sessizlik biraz […]
Ben denizin kumları üzerinde durdum Bir heykel tadında olan ve bunu geçen Bir şekilde denizin kumları üzerinde durdum Durdum ki, şehrin son kalıntısı onu unutmak olsa gerek Diyordum. Ve bütün ayrıntılarından sıyrılmış bir düzlüğün Ayrı bir nesne gibi, daha sonra da Hiç görmediğim bir yaratık gibi üstüme gelmeye başladığı Bir şey olsa gerek Ben bunu […]
Hayat kısa, Kuşlar uçuyor.
pazartesi benim adımı bağışla . . . . . . . . . “sabah uyandırıldığında pazartesiydi bunu iyice bildi, ağzı çirişli yersiz, ürkek, yeni yaratılmış gibi coşkun bir göke uyumsuz ama kararlı durmaya, direnmeye, aşk olmaya sanki elleri ve beyni hemen çalışkan kesildi sonra bir den bir ışık bir ışık bir ışık hazır bir biçimlenmeyi […]
Bütün insanları dostun bil, kardeşin bil kızım Sevincin ürünüdür insan, nefretin değil kızım Zulmün önünde dimdik tut onurunu Sevginin önünde eğil kızım
Cellat uyandı yatağında bir gece “Tanrım” dedi “Bu ne zor bilmece: Öldürdükçe çoğalıyor adamlar Ben tükenmekteyim öldürdükçe…” 1974 Yıllanmış bir ağaç gibi köklü, gür Yalan hiç yıkılmayacakmış gibi görünür Hükmü verilmiştir oysa : Yıkılacak. Çürümüştür. 1972 Eskidenmiş sabredip murada ermek Şeyhin kerametini bekleyerek Öyle zamanlar yaşamaktayız ki dostum Erdemdir bazen, sabretmemek… 1974 Elinde ne piyon […]
Sen sık sık gülen gülerkende Sevecen bir akdeniz çizgisini Sol yanına ağzının İliştiren çocuk özenle Yabana mı atıyorum yani seni Yabana mı atıyorum saat altı buçukları Çocuk ve Allah’ın en eski baskısını Değil, değil bunların biri Gözlerimin gemileri kuş istiyor Açılıp kapandıkça sevdam Kapanıp açılıyor bir mavi Şahmaran süt istiyor kefeninde Üç aylık ölmüş çocukların […]
Kadın ve adam oturuyorlardı Uzakta beyaz dağlar vardı Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü Adam düşündü, düşündü, düşündü Aşkımız bitmesin isterim dedi Biralar içildi ve başka içkiler Kadın ve adam kederliydiler Ne birleşiyor, ne ayrılıyor elleri Neden, neden sönüp gider bir aşk Acının silinmez tortusunu bırakarak Onulmazca inciterek yürekleri Kadın daha gerçek […]
Reklam spotlarının kirli ışıkları ve çamur gibi bir yağmur altında köşeleri tutmuş çiçek satıcıları baharı getirmek istercesine kente İstesen kucağına yığacaklar gülleri Al götür, dağıt bekleyenlere menekşe, karanfil ve nergis demetlerini çağır insanları bahar kokusuna Hele o dokuz on yaşlarındaki çocuk nerden bulmuş bu çiğdemleri böyle ve nasıl getirmiş çarpılmadan kentin bu en işlek alanına […]
Acının tutanakçısıydım anlatıp durdum aşkları ayrılıkları ve o destan yalnızlığını ömrümüzün Göçebe, gezgin ve aylak biri miydim aklıma gelmedi bir çingeneyle bir bilici hep aynı şeydi bildiğim Ve serseriliğimdi aşklar bir masalcıydım belki de yaşadım o büyük serüvenleri yolculuklar tarihimdi benim Acılar yaşanıyordu yurdumda peşpeşe yakılıyordu kentler Bense hep oralardaydım daha yangın başlamadan önce Hayır! […]
I. Sustuğun yerde insan katlolur Kana bulanır kitap, ışıklar kan kokar Kentin yüreği yanmazsa ey oğul Türküler diyarı büsbütün viran olur II. Yine elbasacaksın o kitaplara Dostun, kardeşin, aydının elbasacak Birşeyi hiç unutmayacak üniversiteli genç Bedeli canla ödenmiştir elindeki kitabın III. İlhan diyarından bir kitap Gül mü desem kan mı Türküler bilir belki yine de […]